qurşanmaq

qurşanmaq: f.

1. qayıd. Belinə qurşaq, kəmər və sairə bağlamaq. <Tükəz:> Yəni sən bu yaraqları qurşanıb, onlar ilə adam qorxudacaqsan? M. F. A.. Sizin ilə canlanır yeni əsrin həyatı; Qurşandığın silahla parlat bu kainatı. A. Ş..

2. məc. Girişmək, başlamaq, qoşulmaq, məşğul olmaq; bir işə həddindən artıq qapılmaq; özünə sənət etmək. <Şəhrəbanı xanım:> Sənin kimi cahıl uşaqlar subay qalmaqdan tamam yaman yollara düşər, oğurluğa, quldurluğa qurşanar. M. F. A.. Musanın nəvəsi qəzada qalıb, atasının ortağı ilə ticarətə qurşandı. Qant.. <Arvadlar> . . oxuyublar, işə girişiblər, kluba, iclasa qurşanıblar. M. C..

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

qurşanma — «Qurşanmaq»dan f. is … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
arsızlıq — is. Həyasızlıq, utanmazlıq, sırtıqlıq, abırsızlıq. Yaxınlaşan faytonçu isə hər şeyi arsızlıqla yola verməyə çalışır, bəzən ağlamsınır, lakin yenə də cəsarətlənib banditləri lağa qoyurdu. M. Hüs.. Arsızlığa qurşanmaq, özünü arsızlığa qoymaq – heç… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bağlamaq — f. 1. İp və başqa materiallar vasitəsilə şeyləri bir birinə rəbt etmək. Atları axura bağlamaq. Qayığı körpüyə bağlamaq. Toyuğun ayaqlarını bağlamaq. // İp və s. ilə bir şeyi başqasına və ya bir neçə şeyi bir yerə rəbt etmək, tərtib etmək,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
mürtəkib — sif. <ər.> köhn. Haram, pis, yaramaz bir işə qoşulan və ya bu cür işlə məşğul olan. . . Kənardan baxan əcnəbilər bizə deyirlər: – . . Mürtəkibdirlər. C. M.. Mürtəkib olmaq – pis, yaramaz bir işə qurşanmaq, yaraşmaz hərəkət etmək. Böylə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

Academic Dictionaries and Encyclopedias